De voormalige fabriekshallen van "Terracotta", een productiebedrijf voor tegels en pannen uit 1922, geven nu onderdak aan een museum waar het industrieel erfgoed van La Bisbal illustratief getoond wordt. Het decor van de originele fabrieksruimte zelf vormt daarbij een wezenlijk deel van de presentatie.

Een deel van de collectie bestaat uit technische middelen die nodig zijn bij het proces van het vervaardigen van industrieel aardewerk zoals ovens, productielijnen voor tegels en holle bakstenen, persen voor het aanbrengen van een reliëf, wasinstallaties, etc..

Industrieel aardewerk kende voorheen een enorm breed toepassingsgebied. Bijna bij alles in het dagelijkse leven zijn/waren oplossingen m.b.v. aardewerk te bedenken. Natuurlijk in de bouw met stenen in diverse vormen voor wanden vloeren en daken, vloer- en wandtegels, dak- en vorstpannen en hemelwaterafvoer van goten, via regenpijpen tot en met riolering. Maar ook geheel andere toepassingen zoals kruiken (tinajas) voor opslag en productie van wijn (met enkele tot duizenden liters inhoud), belettering en ornamenten op gebouwen, tegeltableaus (azulejos) voor o.a. reclame en straatnaam- en uithangborden, een veelheid van keukentoepassingen, serviesgoed, etc. La Bisbal leefde ervan. Het museum brengt het in beeld.

De ca. 6000 objecten waarover het museum beschikt geven een representatief beeld van de ontwikkeling van de keramiekindustrie in en rond La Bisbal.