De geschiedenis van Begur gaat terug naar de 9e eeuw. Ooit was koraalvangst, naast de landbouw en veeteelt, een belangrijke bron van inkomsten voor de bewoners van het stadje. In de 18e en 19e eeuw bloeide er de productie van kurken op, evenals in het naburige Palafrugell.

Sommige van de villa's in Begur zijn gedecoreerd met vreemde neoklassieke fresco's met Antilliaanse thema's die de herinnering aan hun vroegere bestaan levend moesten houden.

Een van die Catalaanse emigranten die niet terugkeerde was Facundo de Bacardí i Mazó. Hij begon in Santiago de Cuba een destilleerderij waar hij uit suikerriet rum stookte. Hij is wereldberoemd geworden. De Indianos die wel terugkeerden bouwden grote herenhuizen in koloniale stijl, of ze kochten monumentale panden om te verbouwen in die stijl, en bepaalden daarmee de architectuur in Begur, zoals ze eerder o.a. de modernista architectuur naar Zuid-Amerika brachten.
Niet alleen de bouwstijl, maar ook de cremat, een van de Cubaanse rum afgeleid drankje, en de muziektraditie reisde met de Indianos mee. Met name de liederen, habaneras, waarmee de reizigers naar de Nieuwe Wereld hun heimwee uitten worden nog steeds gezongen. Meer over havaneres: .

Carrer Bonaventura Carreras is een van de straten met huizen die hebben toebehoord aan de Indianos.

Fira d'Indians. Een keer per jaar, begin september tijdens het Fira d'Indians, herleeft de geschiedenis van de Americanos in Begur. Gedurende drie dagen zijn er dan diverse (ludieke) activiteiten, onder andere een markt met overzeese producten, gastronomie, Cubaanse muziek en straattheater, maar ook is het prachtige Casa Pere Roger aan de Carrer Bonaventura Carreras dan te bezichtigen. Een nadeel is dan dat het er druk is.
Wie in een dergelijk huis in alle rust wil rondkijken kan dat het hele jaar in Casa Galibern in Torroella d Montgrí. Zie .